İnadına güzellik...

İnadına yaşamak belki; inadına güzellikler...

Bir küçük salyangozun hayata tutunması herşeye inat;

Şehrin gürültüsüne, kalabalığa, her türlüyü kavgaya...

Çiçekle boy ölçüşürcesine, ben de varım dercesine,

Sizi herkes sever- görür ama ben burdayım der gibi...

Yeşilin derinliğine, güneşin gülümsemesine göğüs açarcasına

Çocuk seslerine kulak verir bu salyangoz.

Bir çocuk parkının en nadide yerinde, belki görülebilme ihtimalinden habersiz

Belki biri beni görsün derdinde.

Kim bilir Rabb'i ona hangi görevi verdi...

Her türlü kargaşanın yaşandığı bu günlerde iç karartmamadan hayata tutunmak gerek dedik. Havanın sıcak olması ve en güzeli hafta sonuna gelmesiyle, Alperen dayısı, babası ile Akif Eren'i site içindeki parklardan birine götürdük.

Biz parkın kenarındaki kameriyelerden birinde otururduk. Bir taraftan termosumuza koyduğumuz sıcacık bergamotlu çayımızı yudumladık diğer tarafta Akif Eren'in kaydıraktan kayma çabasını izledik. Kendi başına ve rahatça hareket edebiliyor olması onu çok mutlu ediyor.Tabi bizi de...

Bendeniz blogum ve fotoğraf arşivim için malzeme topladım.Alperen ve eşim de gazeteleri didik didik ettiler. Akif Eren yeşilliklerin içinde; top oynayan ağabeylerinin etrafında dolaştı durdu.

Bu kadar yorulmak o kadar iyi geldi ki, neredeyse bayılır gibi uyudu saatlerce. Gözümün nuru her geçen gün büyüyorsun.İyi ki de öyle.

Ama babanın ayakkabılarını balkondan aşağa atıp kaybolmasına sebep olmasan daha iyi olurdu anneciğim.