Senin ile annelik...
Artık kendi başına bir insansın. Önce sadece seni kucaklayıp, bir yere götürebiliyorken; elimden tutup, istediğin yere sen beni sürüklüyorsun. Kapıları içerdeyken, yada odadan çıkarken kilitlemek yeni adetimiz oldu. Yoksa sokağa kaçma ihtimalin var. Sevgini öperek, sarılarak ve ellerini iki yana açarak kocamaaan dercesine gösterebiliyorsun. Masanın üzerinde gördüğün meyvelerin isimlerini taklit etmeye çalışarak isteyebiliyorsun. Yaramazlık yaptığında bir öpücük gönderip uzaktan, sevimli sevimli anneee deyip; kendini affettirmeyi becerebiliyorsun. Sokakta istediğin yöne gidebiliyorsun. Annenin kızacağı bir şey yaptığında oradan koşup, kaçarak uzaklaşabiliyorsun. Baban sana kızdığında çok güceniyor ve anne yönlendirmesiyle sonuç sarılıp, öpüşerek barışla sonuçlanabiliyor. Komşu kardeşin ile karşılaştığında sevinç çığlığı atarak sarılabiliyorsun. Sevecenlikten hoşlanıyorsun, kendi başına buyruk hareket etmekten de... Bir şeyi elde etmeyi, kurcalamayı kafaya taktıysan onu muhakkak başar