Kelime ressamı, Hayal kurucu, Fotoğraf çekici...

Kızım ilk defa düştü. Pazar günü, annemlerdeyken yastıktan kalkmaya çalışan kızım koltukta iyi konuşlandırılmadığından kafasının üzerine düştü. Çok ağladı. Zaten çok kibarcık olan kızçem uykuya dalmakta da çok zorlanınca hayli korktuk ama birşey olmadığı için çok rahatladık.

Yalnız başıma araba kullanmayı çok özledim. Kâh slow müziği son ses açmayı, kâh cıstak cıstak bir şarkı dinlemeyi özledim. Yanlız bir yere gitmeyi ve dönüş saatini düşünmeden rahat rahat vakit geçirmeyi özledim. Tartıda eskiden çıkan rakamı özledim. Tek başıma alışveriş yapmayı, spora gitmeyi ve saate bakmadan uyumayı özledim. mutlu muyum? EVVEET. :))

geçen postta bahsettiğim üzre oğlumun cumartesi günü Psikolog ile randevusu vardı. Zaten kıskançlığı azalmış oğlumu, sadece normal derecede kalması gereken duygu daha üst boyutlarda olmasın diye götürdüğümüz psikolog hanımdan inciler... Bu arada ilk defa gidildiğinde, iki seans aldığını önceden konuşmuştuk. 45-45 1,5 saat sürecek. Önce 13:30 da olan randevumuz için 15dk öncesinde Parent Skills and Counseling merkezimize vardık. Bizden önceki danışan vaktinde çıkmak bilmediği! için saat 13:55 de ancak seansa başlayabildik. Ben böyle şeyleri problem eden biri değilimdir. Çünkü kasti yapıldığını düşünmem. Neyse seansa başlamadan önce kocaman ve içi envai çeşit oyuncaklarla dolu bir oyun odasına gitti Akif Eren bizde içeri. Sorun yok ama 15 dk kadar özür dileme ve önceki danışanın çıkmaması durumunun izahı ile geçti. Biz konuya gelmeye çalışırken de her söylediğimiz kesilip, dinlemeden cevap vermeye çalıştı pedagog hanım. Neyse tam evet söyleyelim herşeyi derken(ki bu 20 dk kadar sürdü) be