kızım
Merhabalar okuyucularım,
Tabi hala oralarda bir yerlerde beni okuyan birileri kaldıysa yazıyorum. Gerçi okurum ben kimse beni okumadığı zamanlarda da yazıyordum. Yani okunur muyum bilmem ama yazar olduğum kesin...
Neler yaptığıma gelince...
Bol bol çalıştım. Çok çalıştım. Yazı fotoğraflarla meşgul olarak geçirdim.
Gelelim sebeb-i yazıma ahah:))
Ne zamandır yazmayınca insan nereden başlayacağını bilemiyor.
Kızım biricik kerimem tam 2 yaşında oldu. Yarın itibari ile 3'ünden gün alacak Allah izin verirse...
Oğlum 5. yaşını hızla bitirip 6ya girme çabasında ve kızım 3 yaşına adım atıyor.
İnanın biri bana bunları söylese "ha ha ha!" tek cevap olurdu.
Canım kızım soğuk olmayan bir günde kısa sürede gözlerini açtı dünyaya. Büyümesi de aynı sessizliğinde sürerken; biz onun tuttuğunu koparan bir tatlı cadı olduğunu farketmiştik. Ağabeyi ile çekişmeleri, başta ağabeyi onu kıskanırken; şu anda onun ağabeyini daha çok kıskanması bizi hep şaşırtadurmuştur.
Oğlum zaten bizi hep şaşkınlığa uğratan ve karakterli bir çocuk olarak büyüyor. Bu çoğu zaman bize zorluk yaşatsa da; girdiği arkadaş ortamları ve okul döneminde uyumlu ve paylaşımcı olarak seyretmesi bir nebze rahatlatıyor içimizi.
Kızım ise ağabeyinin gerisinde kalmama çabası ile hep bir adım önde gitme uğraşı olduğu için onun geleceğine
dair de içimiz rahat şükür.
Her zaman sağlıklı ve iyi bir insan olarak büyü yeter kızım...
Annen olarak seninle ve ağabeyine hep gurur duydum.Baban ve ben sizi çok seviyoruz.
Ve tüm ailen de...
Annen Elif Zorcan....
Comments
teşekkür ederim....
kendi cümlelerimi gördüm arada :)
a bide yanda diğer eskimeye yüz tutmuş blogumu (herbişey) :) bende mi yazsam..
Sevgiler..