desparate house mum...

o nasıl başlık ben de anlamadım yani... Eski bir zamanda eski bir günlüğümü bulmştum ve başlıkları dikkatimi çekmişti her bir anı da...
"sevgili aaaa! ben sana neden sevgili diyorum ki günlük!" ya da " şişttt kağıt!" ve de " iç dökücü" gibi spontan gelişen girizgahlarla başlamışım hep...
Şimdi de öyle olunca anektod olarak belirtmek istedim.

Çok umutsuz değil-d-im aslında ama şuan biraz öyleyim... Oğlumla aramdaki iletişim için artık ne yapacağımı şaşırmış durumdayım... Aksi ve herşeye bağıran oğlumu değil eski sevecen ve gülümseyen oğlumu istiyorum...

İnsan en çok emek verdiğini seviyor. Evet çok seviyorum çocuklarımı hem de çok ve fakat aynı insan sanırım yine en çok emek verdiği ile sorunda çok yıpranıyor... 4 example me!

Uyku saatlerini düzene sokamıyorum, wc alışkanlığını yine rafa kaldırmak zorunda kaldım sanırım. Sokakta oynamak içinde günler çok mu kısa bende bilmiyorum...
Ufff yazmaktan da sıkıldım.
Eyyyy okuyucu bana birşeylerin değişeceğini telkin et.... Aslında ben biliyorum zaten amaaaa sen yine de söyle....


Ağladım ağladım ağladım ağladım.... çözüm mü?? ı ııhh... biliyorum. that is enough!

Comments

nohut oda said…
olur düzelir herşey dönem dönem zorluyorlar bizi kabul ama..bır sure sonra unutacagız hepsını..
Syhn said…
heeeyy güçlü ol biraz!
Stil Direktoru said…
ya evet ya ben seni sevmeye geldim bak yeni okudum yorumunu buradan da yazıyorum, (red purple) ne iyisin, ne içtensin sen ya :) Canım gözü nazar değecek olanın gözü çıksın haha :) Eniştem sana daha güzellerini getirsin birtanem muck kocaman.
merhaba,
özellikle diktiklerim tasarladıklarımı paylaştığım bloguma beklerim,

sevgiler

http://keddynindolabi.blogspot.com/

Popular posts from this blog

Dantelde son nokta

şifahane

Babaanne ve Dede Yanında...