Görünmez Kaza

Evet uzun zamandır pek yazamıyordum. İşte sebebi...

Uzun zamandır yazamıyorum dedim ya ne kadar olduğunu da bilemedim birden. Oğlum ufak yaramazlığının bedelini başındaki yekpare dikişle ödedi...

Gelelim kaza nasıl ve nerede oldu?
Ben bizim kurumda toplantı halindeyken yukardan bir ağlama sesi ile irkildim, fakat bazı öğrencilerimizin de ağladığını bildiğim için çok da üzerime alınmadım ama biraz kulak kabartınca kulakları yırtan sesin Akif Eren beye ait olduğunu anladım.
Hemen buz kompresi, biraz kanı durdurma çabası ile kendimizi en yakın sağlık ocağına attık, fakat orada da dikiş atılamadığından pansuman yapıp bizi bir hastaneye yönlendirdiler..
Evet kanama durmuştu ve Akif Eren biraz sakinleşmişti ama yakında olduğunu zannettiğimiz hastaneyi bulamadık!, diğer hastaneyi ararken 5 trafik kazasından kıl payı kurtulduk ve yakında olduğunu hatırladığımız başla bir hastaneye 100 metre mesafe varken benzinimiz bitti.
Yani araba tek şeritlik ve yandaki yolların kullanılamadığı ve üstelik trafiğin çok yoğun olduğu bir merkezde arkamızda uzayıp giden bir kuyrukla kalakaldı. Biz taksiye atlayıp önce çok çok yakındaki hastaneye gitmek istediğimizi söylerken adam bizim trafik oluşturduğumuz yola dönmüş bulundu. Arabanın oradan çıkması ve çok çok yakındaki hastaneye savrula savrula gidip amacımıza ulaşmamızdan sonra hastane personelinden "Daha öncelikli bir hastamız var acilde şuan sizi biraz bekleteceğiz" yanıtını alınca zaten sükunetimi zor koruyan ben bağırmaya başladım.
O hastanenin yanındaki başka bir hastaneye vardığımızda o hastanede de cerrahın olmadığını! ve geldiğimiz hastaneye gitmemiz gerektiği cevabını alınca orada da bir bağırtı ile hastaneye geri döndük.
Hâlâ bekletiliyorduk ve fevkalade azalmış olan sabrım artık taşmıştı. Münasebetsiz bir kasa personeli tarafından azar işitince ben benlikten çıktım ve cadı bir insan oldum kabul ediyorum.
Ben ambulans tutup başka bir hastaneye gitme düşüncesi ile yukarı çıktığımda doktor beyi,
eli cebinde yukarıda gezerken bulduk ve benim gözyaşlarımı tutamadığım bir halde dikiş atıldı.
Bizi acil bölümüne bile almadan bekleme odasında bekleten hastaneye dava açsam da farketmez zira bir personelinin susup özür dilemesini bile sağlayamadılar.
Duygu yoğunluğunu size nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama evladının hastalığı karşısında nâçar olmak ne demekmiş anladım. Allah devasız dert vermesin kimseye ve evlatlarımıza...
Bizim tontik ise dünyadan habersiz geziyordu 5- 6 saat sonrasında...
Yani bu kadar uzun yazdım ama yazılmayacak gibi miydi bilmiyorum.

Comments

pelince said…
Allah korumuş sizleri de.Çok büyük geçmiş olsun.
Hastane konusunda o kadar çok şey söyleyebilirim ki ..Neyse anladın sen.
Allah tüm kötü gözlerden korusun...
serrose said…
Gecmis olsun canim yaa epey sey atlasmissiniz !
Lezzet Gemisi said…
canım, ben de uzun zamandır ziyaretine gelemedim. minik oğluşuna çok geçmiş olsun. ne çok aksilik bir araya gelmiş. allah beterinden korusun canım. tekrar geçmiş olsun. selam ve sevgiler...
BlahBlah said…
çok geçmiş olsun.

Popular posts from this blog

Dantelde son nokta

şifahane

Babaanne ve Dede Yanında...